Interview met een DONS-docent: Willemijn
Waarom ben jij een echte DONS-er?
Ik word heel blij van de combinatie tussen kunstvormen die bij DONS mogelijk is, zo stond ik als beeldend docent ook ineens theater te spelen en muziek te maken, wat ik ook heel graag doe! 🙂
Op welke DONS-locaties werk je en kan je er wat over vertellen?
Ik werk op de Notenkraker en de Dongeschool. Ik vind het tof om afwisseling te hebben, de Notenkraker is als grote school heel anders dan de Donge, waar een wat intiemere sfeer heerst. Doe mij maar zoveel mogelijk verschillende plekken, dat houdt het dynamisch!
Hoe ben je bij DONS terecht gekomen?
Een vriendinnetje tipte mij, omdat ik graag met basisschoolkinderen werk qua leeftijd, bij mijn andere werk geef ik ook les aan die doelgroep. Het speelse, verhalende en fantasievolle past erg bij mij als docent, dus het voelde meteen goed!
Wat vind je het allerleukst bij DONS?
Dat het een ontzettend creatieve plek is, met al deze creatieve DONS-ers bij elkaar: echt een broedplaats waar supertoffe ideeën ontstaan. Niks is te gek!
Wat was jouw laatste gekke DONS-actie?
Dat ik als verdrietige circusdirecteur, die zijn circus kwijt was geraakt, een treurige zigeunervioolsolo heb gespeeld, tijdens de blokafsluiting op de Dongeschool.
Welk DONS-liedje vind je het mooist?
Oei wat genant…ik ken er nog niet echt een boel, dus ik heb geeeen idee :o.
Wat doe je als je niet aan het DONS-en bent?
Dan maak ik beeldend werk, geef ik les op mijn andere werk aan kinderen en volwassenen (o.a. een cursus textielverftechnieken), speel ik gitaar en viool en wat ik nog het meeste doe is dansen! Fifties Rock ’n Roll en Lindy Hop en Boogie Woogie en gewoon dansen zonder naam, ik vind het allemaal fantastisch! 🙂